16 Οκτωβρίου 2023 – Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης

Ποιες είναι οι βασικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης και ποια η αντιμετώπισή τους;

Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Σπονδυλικής Στήλης, ο Χάρης Λάλος, Ιατρός Ορθοπεδικός και μέλος της Επιστημονικής Ομάδας του ΚΑ-Α ΘΗΣΕΑΣ μας ενημερώνει για το ποια είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η σπονδυλική μας στήλη και πως πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε.

Οι κύριες παθήσεις της σπονδυλικής είναι οι εξής: Το Κάταγμα σπονδύλου, η Σπονδυλόλυση, η σπονδυλολίσθηση και Σκολίωση

Το κάταγμα σπονδύλου συνήθως είναι το αποτέλεσμα μιας κάκωσης, τροχαίο ή πτώση, ενώ σπανιότερα είναι αποτέλεσμα πρωτοπαθούς ή δευτεροπαθούς εντόπισης κακοήθειας.
Αναλόγως της μορφής του κατάγματος η αντιμετώπιση χωρίζεται σε συντηρητική ή χειρουργική.
Κύριος στόχος είναι η διατήρηση της ακεραιότητας των στοιχείων του νευρικού ιστού ώστε να αποφευχθούν επιπλοκές που οδηγούν στην παρουσία νευρολογικής σημειολογίας και συνεπώς σε λειτουργικά ελλείμματα. Ένας επίσης σημαντικός στόχος της αντιμετώπισης είναι η αναλγησία.
Σε περιπτώσεις κακοήθειας έχει θέση και η ακτινοθεραπεία.

Η σπονδυλόλυση είναι η λύση του οστού στον ισθμό του σπονδύλου (pars interarticularis).
Συνήθως παρατηρείται σε ηλικίες 10-15 ετών και δύναται να είναι αμφοτερόπλευρη (συνήθης) ή ετερόπλευρη.
Παρουσιάζεται σε άτομα που ασκούνται έντονα και συνδυάζουν την υπερέκταση και στροφή της σπονδυλικής στήλης (ενόργανη, ποδόσφαιρο κλπ).
Ως επί το πλείστον αντιμετωπίζεται συντηρητικά με διακοπή της άσκησης και διενέργεια συνεδριών φυσικοθεραπείας. Σπανίως μπορεί να γίνει χρήση ζώνης οσφύος ή κηδεμόνα σε περίπτωση έντονου άλγους.
Η σπονδυλολίσθηση είναι το αποτέλεσμα της αμφοτερόπλευρης σπονδυλόλυσης και χωρίζεται σε 5 στάδια αναλόγως του βαθμού ολίσθησης. Η χειρουργική αντιμετώπιση λαμβάνει χώρα μόνο σε επιδεινούμενη νευρολογική σημειολογία.

Σκολίωση είναι η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης σε τρισδιάστατο επίπεδο με προεξάρχουσα την πλάγια κλίση.
Ο πιο συχνός τύπος (80%) είναι ο ιδιοπαθής που παρουσιάζεται σε παιδιά ηλικίας 11-15 ετών.
Στον ιδιοπαθή τύπο σκολίωσης η κληρονομικότητα είναι ο κυριότερος λόγος εμφάνισης.
Σε περιπτώσεις έντονης παραμόρφωσης η αντιμετώπιση είναι η χειρουργική καθώς παρουσιάζονται επιπλοκές από το καρδιοαναπνευστικό λόγω πίεσης ζωτικών οργάνων.
Είναι σημαντική η συστηματική παρακολούθηση των παιδιών ώστε να κριθεί εγκαίρως η ενδεχόμενη τοποθέτηση κηδεμόνα.